Το κάστρο του Αντιρρίου

Εικ. 1

Κάστρο της Ρούμελης ήταν η ονομασία του κάστρου που έχτισε ο Τούρκος Σουλτάνος Βαγιαζήτ Β' στα τέλη του 15ου αιώνα, στο σημερινό στενό Ρίου- Αντιρρίου, από τη μεριά της Ρούμελης και στην περιοχή του σημερινού Αντιρρίου. εικ.1

Το Κάστρο και η ιστορία του.Τ

ο Κάστρο του Αντιρρίου, το Καστέλι όπως το έλεγαν παλιά, είναι χτισμένο πάνω σε μια τριγωνική λουρίδα γης, στο νοτιοανατολικό ορίζοντα. Μοιάζει λες και σπρώχνει αιώνες τώρα τη θάλασσα για να ενωθεί με τη βορειότερη ακτή του Μοριά, που βρίσκεται απέναντι και ονομάζεται Ρίο. ε εικ.2

Το στένωμα αυτό της θάλασσας και η στρατηγική αξία των ακτών που ακούν σήμερα στο όνομα Ρίο-Αντίρριο, ήταν η αιτία να οχυρωθούν και οι δυο αυτές γλώσσες γης, από τους Τούρκους στην αρχή κι από τους Ενετούς κατόπιν, αποτελώντας για πολλά χρόνια απόρθητα κάστρα. Έγιναν ακοίμητοι φρουροί της εισόδου του Κορινθιακού κόλπου προστατεύοντας τις παραλιακές πόλεις, που βρίσκονται μέσα σ' αυτόν από τους λογής-λογής επιδρομείς.

Εικ. 2

Στο Ρίο χτίστηκε το «Καστέλι του Μοριά» ή Νεόκαστρο όπως το λένε ενώ στο Αντίρριο χτίστηκε το «Κάστρο της Ρούμελης».

Το κάστρο μέσα από μαρτυρίες

Ο Οθωμανός Σπαχής της Πύλης Εβλιά Τσελεμπή 1611-1684, μέσα από το περιηγητικό του έργο αναφέρει:

εικ.3

«Το φρούριον τούτον είναι κτισμένον είς το χείλος της θαλάσσης εις μίαν αμμώδη τοποθεσίαν και έχει σχήμα τετράγωνον με πολλάς γωνίας και 18 πύργους. Είναι ένα φρούριον σταθερόν, ισχυρόν, ακλόνητον. Η περίμετρός του είναι επτακόσια μεγάλα βήματα. Έχει μίαν πύλην προς νότον. Έχει ένα δισδάρην, ένα σούμπασην ένα μπαδζντάρ και τριακοσίους στρατιώτας φρουρίου. Έχει εν όλω 70 μικρά και μεγάλα κανόνια. Είναι κανόνια εξαίρετα δυνάμενα να κανονιοβολούν τα βουνά της Πάτρας».

Εικ. 3

Ο Γάλλος περιηγητής Φραγκίσκος Πουκεβίλ (1770-1838), πρόξενος της Γαλλίας(1805-1815) στο ταξιδιωτικό του αναφέρει: «το κάστρο του Λέπαντου ή της Ρωμυλίας, καλύπτει το άκρο του ακρωτηρίου του Αντιρρίου. Έχει σχήμα τετράγωνο μακρύ. Είναι οχυρωμένο και χωρισμένο σε δύο περιβόλους, με άδεια τάφρο από την πλευρά της ξηράς. Ο πρώτος περίβολος είναι γεμάτος τρώγλες και καλύβες όπου έμεναν οικογένειες χριστιανών του Βενέτικου. Ο δεύτερος περίβολος που καταλαμβάνει την άκρη του ακρωτηρίου, διασταυρώνει τα πυρά του με αυτά του απέναντι φρουρίου του Μωριά (Ρίον Αχαϊκόν). Κατοικείται δε, μόνο από Τούρκους, οι οποίοι είναι και οι φύλακες αυτού».

Εικ. 4

Το Μυστικό του κάστρου.

Θερμός έρωτας ένωνε τα κάστρα της Επάχτου(Ναύπακτος) και Καστελιού(Αντίρριο). Η πανέμορφη αρχόντισσα του κάστρου του Επάχτου αγαπούσε το αρρενωπό αρχοντόπουλο του Καστελιού του Αντιρρίου. Πολλοί δεν έβλεπαν με καλό μάτι αυτό τον δεσμό και έβαλαν προσκόμματα στην ένωσή τους. Οι ανθρώπινες υστεροβουλίες τους χώρισαν στα φανερά, αλλά τους ένωνε στα κρυφά η μυστική σήραγγα που ξεκινούσε από τον Έπαχτο και έφθανε μέχρι το Καστέλι. Κανένας δεν έμαθε ποτέ τις συναντήσεις τους, γιατί τα κάστρα το κρατούσαν επτασφράγιστο το μυστικό τους.

Το κάστρο σήμερα

εικ.4

Το μεσαιωνικό κάστρο του Αντιρρίου με τους μεγάλους χώρους του φιλοξενεί τους καλοκαιρινούς μήνες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Κάποιες από αυτές είναι τα «Ζεύξεια» σε ανάμνηση του μεγάλου γεγονότος της ζεύξης Ρίου – Αντιρρίου. Από το καλοκαίρι του 2005 τα «Ζεύξεια» ονομάστηκαν «Γέφυρες πολιτισμού» και συνεχώς μετονομάζονται, ανάλογα με το θέμα των πολιτιστικών εκδηλώσεων, κάθε φορά.

Εικ.2 «Τα κάστρα Ρίου και Αντιρρίου» Βενετσάνικη χαλκογραφία από τον Giralamo Aldrizzi το 1687.

Εικ.3 Η πύλη του κάστρου σχεδιασμένη από τον πολιτικό μηχανικό Νικολάου Δημήτριο, σύμφωνα με μαρτυρίες των κατοίκων.0

πηγη imerisia.gr