Τα φρούτα blueberries είναι εύγευστα και έχουν υψηλή θρεπτική αξία. Είναι πλούσιες σε σάκχαρα, ανόργανα οξέα, μεταλλικά άλατα, πηκτίνη, βιταμίνες. Μπορουν να καταναλωθούν ωμά ως επιδόρπιο φρούτων, καθώς και είναι κατάλληλες για μαγειρικη , μαρμελάδες,γλυκά και χυμούς. Με τα φύλλα αρωματίζονται κρέατα,λουκάνικα, κυνήγι, ψάρια, τυριά, κρασιά, ξερά σύκα.Μπορούμε να ψήσουμε ψάρι ή κρέας πάνω σε στρώμα απ΄τα φύλλα της μυρτιάς.Το ανθεκτικό της ξύλο χρησιμοποιείται στη λεπτοξυλουργική και τα κλαδιά της στην καλαθοπλεκτική.Επίσης στην αρωματοποιία και την παρασκευή καλλυντικών χρησιμοποιείται το αιθέριο έλαιο της μυρτιάς.Πρόσφατες έρευνες έδειξαν την αντικαρκινική δράση μερικών ουσιών του μπλούμπερυ κυρίως όσον αφορά την παρεμπόδιση του πολλαπλασιασμού των καρκινικών κυττάρων. Διάφορες μελέτες έχουν δημοσιευθεί με ικανοποιητικά αποτελέσματα όσον αφορά την αντικαρκινική προληπτική δράση του μπλούμπερρυ, κυρίως του καρκίνου του στόματος, του στήθους, του παχέος εντέρου και του προστάτη.
Τα αφεψήματα του μπλούμπερρυ (φύλλων και καρπών) έχουν χρησιμοποιηθεί από παλιά για την αντιμετώπιση της διάρροιας, της δυσπεψίας και της ναυτίας.
Οι καρποί του μπλούμπερρυ αλλά κυρίως τα φύλλα του, έχουν χρησιμοποιηθεί από την παραδοσιακή ιατρική για την αντιμετώπιση του διαβήτη. Τα φύλλα του μπλούμπερρυ έχουν την φήμη ότι προκαλούν υπογλυκαιμία όταν καταναλώνονται σαν αντιδιαβητικά αφεψήματα.
Τα blueberries διαφημίζονται ως πηγή αιώνιας νιότης και οι τρέχουσες μελέτες για τα οφέλη τους στρέφονται σε αντιοξειδωτική δραστηριότητα, αντιγήρανση, πρόληψη καρκίνου, καρδιακή και εγκεφαλική λειτουργία, υγεία όρασης και ουροποιητικού συστήματος.Σε μετρήσεις που έγιναν μεταξύ 40 φρούτων και λαχανικών κατέλαβαν την 1η θέση.
Επίσης, το αφέψημα από φύλλα χάρη στη μεγάλη περιεκτικότητα γλυκοζοειδών και νεομυρτιλίνης (χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του σακχαρώδους διαβήτη) είναι ένα ευεργετικό ρόφημα που βοηθάει στην αντιμετώπιση του προβλήματος της υψηλής συγκέντρωσης σακχάρων στο αίμα.
Οικονομικά η καλλιέργεια του blueberry είναι αποδοτική με δεδομένη την υψηλή τιμή του προϊόντος: ένα κεσεδάκι νωπών blueberries , βάρους 125 γραμμαρίων, πωλείται στη λιανική τιμή προς 5 ευρώ, ενώ οι χυμοί στοιχίζουν 3,30 ευρώ το μπουκάλι, η κομπόστα και η μαρμελάδα 6,30, η πάστα 7,60 και τα αποξηραμένα φύλλα (πίνονται ως ρόφημα) 1,5 ευρώ η συσκευασία.
Εμείς διαλέξαμε τις καλύτερες και ποιο ανθεκτικές.
Σας παρουσιάζουμε τα φυτά κατά σειρά ωρίμανσης.
Θάμνοι 120-180 εκατοστά ύψος.
Μούρα πολύ μεγάλα 49 ρώγες / 0,25 l, πολύ νόστιμα. Αρωματικά γαλάζια φρούτα .
Πρώτη συγκομιδή με το χέρι, αργότερα η καλλιέργεια μπορεί να συγκομιστεί μηχανικά.
Φρούτα αρχίζουν να ωριμάζουν στη μέση του Ιουλίου.
Απόδοση 4,5-9 κιλά φρούτων από το θάμνο. Λόγω της αφθονίας των αποδόσεων και γρήγορη ανάπτυξη απαιτεί καλό κλάδεμα και αραίωμα. Για να φτάσουν τα φρούτα που καλλιεργούνται στο πλήρες μέγεθός τους, είναι απαραίτητη παροχή άφθονου νερού κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας .
Πολύ υψηλή αντοχή σε παγετό από -34°C μέχρι -40°C
Κατάλληλο για ερασιτέχνες και καλλιέργειες.
Φρούτα μεγάλα, 65 ρώγες / 0,25 l, πολύ καλής ποιότητας.
Κατάλληλο και για μηχανική συγκομιδή (ιδίως αργότερα). Πολύ νόστιμα φρούτα, τόσο για άμεση κατανάλωση αλά και για την αποθήκευση.
Τα φρούτα ωριμάζουν από της πρώτες μέρες του Αυγούστου,
( 4-9 κιλά από το θάμνο).
Θάμνοι μεγαλώνουν γρήγορα, και σε ξηρότερα εδάφη. Μια από της πιο ανθεκτικές ποικιλίες στις ανοιξιάτικες αλλαγές καιρού .Αντοχή σε θερμοκρασίες από -28 ° C έως -34°C.
Κατάλληλο για ερασιτέχνες και καλλιέργειες.
Μούρα μεγάλα, μπλε, στρογγυλά και σκληρά. Πολύ νόστιμα, γλυκα, γλυκό-ξινα.
Ο περίοδος ξεκούρασης,για την καλή ανάπτυξη στην επόμενη σεζόν απαιτεί τουλάχιστον 400 ώρες θερμοκρασίας κάτω των 7 º C.
Αντοχή στο κρύο -18 ° C.
Πρώιμη ποικιλία, δοκιμάσμενη στο ζεστο κλιμα, θεωρειται αξιοπιστη. Μέχρι πρόσφατα, συνιστάται ως η σημαντικότερη ποικιλία για θερμά κλίματα.
Αντοχή στο κρύο έως -20 ° C.
Η τιμή του pH του εδάφους είναι μία παράμετρος που θα πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη οι καλλιεργητές και οι κηπουροί. Είναι σημαντικό για την καλλιέργεια λαχανικών και φρούτων, αλλά και για τον κήπο με τα λουλούδια.
Πολλά φυτά και οργανισμοί που ζουν στο έδαφος έχουν προτίμηση σε αλκαλικό ή όξινο έδαφος. Γνωρίζοντας το pH του εδάφους που πρόκειται να καλλιεργήσετε, μπορείτε να επιλέξετε τα φυτά που έχουν περισσότερες πιθανότητες να ευδοκιμήσουν σε αυτό.
Οι ασθένειες που πλήττουν τα φυτά, έχουν τη τάση να ευημερούν σε εδάφη με συγκεκριμένες τιμές pH.
Η τιμή του pH του εδάφους, μαρτυρά το είδος των θρεπτικών συστατικών που υπάρχουν στο έδαφος.
Το pH (potential Hydrogen ions) του εδάφους είναι μονάδα μέτρησης της οξύτητας ή αλκαλικότητας του εδάφους. Το pH διαβάζεται πε-χά.
Η τιμή 7,0 του pH υποδηλώνει ουδέτερο έδαφος (ούτε όξινο, ούτε αλκαλικό).
Τιμή του pH κάτω από 7,0, υποδηλώνει όξινο έδαφος.
Τιμή του pH πάνω από 7,0, υποδηλώνει αλκαλικό έδαφος.
Θρεπτικά συστατικά εδάφους σε σχέση με το pH
Η πλειοψηφία των φυτών προτιμά να αναπτύσσεται σε έδαφος που είναι ουδέτερο (pH=7) ή ελαφρά όξινο (pH<7). Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Πολύ όξινο έδαφος (pH μικρότερο από 5,4):
Μελιτζάνα, αντίδι, πατάτα, γλυκοπατάτα, σμέουρο, ραβέντι, σέσκλα, φράουλα, καρπούζι, μύρτιλο.
Το καλύτερο pH για το μυρτιλο είναι 3,8-4,2
Μέτρια όξινο (pH μεταξύ 5,5 και 5,9):
Μήλο, βασιλικός, φασόλι, καρώτο, κιχώρι, καλαμπόκι, σκόρδα, μαϊντανός, μπιζέλια, πιπεριές, κολοκύθι, ρεπάνι, γογγύλι, σόγια, ηλίανθος, τομάτα.
Ελαφρώς όξινο (pH μεταξύ 6,0 και 6,9):
Βερίκοκο, αγκινάρα, σπαράγγια, τεύτλα, μπρόκολα, λαχανάκια Βρυξελλών, λάχανο, άνηθος, φραγκοστάφυλο, σταφύλι, λαχανίδες, μαρούλια, σινάπι, μπάμιες, κρεμμύδι, ροδάκινο, αχλάδι, σπανάκι
Αλκαλικό (7.1-8):
Κουνουπίδια, σέλινο, αγγούρι, πεπόνι, ρόδια, θυμάρι.
Το παρακάτω γράφημα, δείχνει το ποσοστό συγκέντρωσης των κυριότερων συστατικών του εδάφους σε σχέση με την τιμή pH του εδάφους.
K: Κάλιο (Potassium)
P: Φώσφορος (Phosphorus)
B: Βόριο (Boron)
N: Άζωτο (Nitrogen)
S: Θείο (Sulfur)
Cu: Χαλκός (Copper)
Zn: Ψευδάργυρος (Zinc)
Ca: Ασβέστιο (Calcium)
Mg: Μαγνήσιο (Magnesium)
Mo: Μολυβδαίνιο (Molybdenum)
Fe: Σίδηρος (Iron - Ferrum)
Mn: Μαγγάνιο (Manganese)
Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να πούμε ότι δεν υπάρχει απλή αναλογική σχέση ανάμεσα στη συγκέντρωση Ασβεστίου, Μαγνησίου και Καλίου στο έδαφος με τις τιμές pH.
Ποιοί παράμετροι επηρεάζουν το pH του εδάφους
Η τιμή του pH του εδάφους επηρεάζεται από τα αρχικά υλικά που σχημάτισαν το έδαφος. Τα εδάφη που έχουν σχηματιστεί από αλκαλικά πετρώματα, συνήθως έχουν υψηλότερο pH. Αυτά που σχηματίστηκαν από όξινα πετρώματα έχουν χαμηλότερο pH.
Το ύψος των βροχοπτώσεων επίσης επηρεάζει την τιμή του pH στο έδαφος. Το βρόχινο νερό που περνά μέσα από το έδαφος, εκπλένει από το έδαφος βασικά θρεπτικά συστατικά όπως το ασβέστιο και το μαγνήσιο. Τα συστατικά που έχουν εκπλυθεί, αντικαθίστανται από όξινα συστατικά όπως το αλουμίνιο και ο σίδηρος. Για το λόγο αυτό, τα εδάφη που βρίσκονται σε μέρη που βρέχει πολύ είναι πιο όξινα από αυτά που βρίσκονται σε μέρη ξερικά ή που δε βρέχει πολύ.
Πολλές ασθένειες των φυτών οφείλονται ή επιδεινώνονται από ακραίες τιμές του pH στο έδαφος. Αυτό συμβαίνει γιατί οι ακραίες τιμές του pH κάνουν βασικά συστατικά να μην είναι διαθέσιμα στα φυτά, ή γιατί το ίδιο το έδαφος δεν είναι υγιές.
Αρχικά να πούμε ότι δεν αρκεί μόνο μία μέτρηση για να βρείτε το pH εδάφους στο χωράφι, το λαχανόκηπο ή τον κήπο. Θα πρέπει να πάρετε πολλές μετρήσεις σε διάφορα σημεία. Στον ίδιο κήπο, οι τιμές του pH του χώματος, αλλάζουν από σημείο σε σημείο. Οι αλλαγές αυτές μπορεί να οφείλονται π.χ. στο πότισμα, στην τοπική λίπανση, στα φυτά που έχουν καλλιεργηθεί, στη σκίαση. Θα πρέπει να πάρετε μετρήσεις από διάφορα σημεία και να βγάλετε τον μέσο όρο. Ο μέσος όρος, αντικατοπτρίζει το pH του εδάφους.
Αυτή είναι η απλούστερη και λιγότερο ακριβής μέθοδος μέτρησης. Μπορούμε όμως να την κάνουμε με υλικά που έχουμε όλοι στο σπίτι μας. Θα χρειαστείτε:
-2 μικρά πλαστικά ποτήρια
-Ξύδι
-Μαγειρική σόδα
-Νερό
Γεμίστε το πρώτο ποτήρι με ξύδι μέχρι τη μέση.
Γεμίστε το δεύτερο ποτήρι με νερό μέχρι τη μέση και διαλύστε μέσα σε αυτό 3 κουταλιές του γλυκού μαγειρικής σόδας.
Επιλέξτε το σημείο του κήπου που θέλετε να κάνετε "μέτρηση" του pH. Σκαλίστε το έδαφος. Πάρτε μία χούφτα χώμα και ρίξτε την μέσα στο ποτήρι με το ξύδι. Αφρίζει έντονα; Το έδαφός σας είναι αλκαλικό (pH>7).
Πάρτε μία χούφτα χώμα και ρίξτε την μέσα στο ποτήρι με τη σόδα. Αφρίζει έντονα; Το έδαφός σας είναι όξινο (pH<7).
Η ακριβής μέτρηση του pH του εδάφους γίνεται με:
Ηλεκτρονικός μετρητής pH (πεχάμετρο)
Είναι μικρές συσκευές που μοιάζουν με πολύμετρα. Έχουν ένα ηλεκτρόδιο το οποίο βυθίζουμε στο χώμα και στο πεχάμετρο μετράμε την τιμή του pH. Για την επιτυχή μέτρηση του pH του εδάφους, ακολουθήστε πιστά τις οδηγίες του κατασκευαστή.
Ταινίες μέτρησης pH
Είναι μικρές χάρτινες λωρίδες μίας χρήσης. Ανάλογα με την αλλαγή του χρώματος, βρίσκουμε και την τιμή του pH στο έδαφος. Πάντα ακολουθείτε πιστά τις οδηγίες του κατασκευαστή.
Μέτρηση σε εργαστήριο
Τέλος, μπορείτε να στείλετε δείγματα από το χώμα του κήπου σε ειδικό εργαστήριο και να λάβετε ακριβείς μετρήσεις του pH των δειγμάτων του εδάφους, αλλά και άλλων θρεπτικών συστατικών.
Στη συνέχεια θα αναφέρουμε κάποιες τεχνικές για να αυξήσουμε ή να μειώσουμε το pH του εδάφους. Αυτό που θα πρέπει να λάβετε υπόψη είναι ότι όλες οι τεχνικές δεν αρκεί να εφαρμοστούν μόνο μία φορά. Για να υπάρχει αποτέλεσμα, θα πρέπει να εφαρμόζονται τακτικά και να υπάρχουν ενδιάμεσες μετρήσεις. Οι όποιες τεχνικές, προσπαθούν να αντισταθμίσουν τη φυσική τάση του εδάφους σας που τείνει να γίνει αλκαλικό ή όξινο.
Η μείωση του pH του εδάφους είναι μία αργή και απαιτητική διαδικασία. Στην πραγματικότητα, η προσπάθεια μείωσης του pH του εδάφους, έρχεται σε αντίθεση με την τάση του ασβεστόλιθου που βρίσκεται στο χώμα να διαλύεται με φυσικό τρόπο και άρα να αυξάνει το pH.
Η πιο επιθετική μέθοδος για να μειώσετε το pH του εδάφους είναι να προσθέσετε πετρώδη θείο. Για να μειώσετε την τιμή του pH αμμώδους εδάφους κατά 1 μονάδα, προσθέστε 400 γραμμάρια πετρώδη θείο ανά 10 τετραγωνικά μέτρα. Για όλα τα άλλα εδάφη, η αναλογία πρέπει να είναι 1400 γραμμάρια πετρώδη θείο ανά 10 τετραγωνικά μέτρα. Εναλλακτικά, μπορείτε να προσθέσετε στο χώμα κομπόστ ή πευκοβελόνες.
Η προσθήκη κομπόστ, μειώνει πιο αργά την τιμή του pH του εδάφους, αλλά έχει το πλεονέκτημα ότι κάνει το χώμα πιο μαλακό και πλούσιο σε οργανική ύλη, άρα πιο γόνιμο.
Η προσθήκη ασβεστόλιθου είναι η πιο απλή μέθοδος για την αύξηση του pH του εδάφους. Ο ασβεστόλιθος αποτελείται είτε από ανθρακικό ασβέστιο (κιμωλία), είτε από ανθρακικό μαγνήσιο.
Προσθέτουμε το φθινόπωρο 2,5 κιλά ασβεστόλιθο ανά 10 τετραγωνικά μέτρα, για την αύξηση του pH κατά 1 μονάδα. Ο ασβεστόλιθος απορροφάται αργά από το έδαφος.
Κάνοντας την προσθήκη το φθινόπωρο εκμεταλλευόμαστε τις βροχές και δίνουμε την ευκαιρία στο χώμα να απορροφήσει τον ασβεστόλιθο μέχρι τις αρχές τις άνοιξης που ξεκινά η καλλιεργητική περίοδος.
Με προσθήκη στάχτης ξύλου. Η στάχτη ξύλου, ενεργεί πολύ γρήγορα. Θέλει λίγη γιατί ανεβάζει πολύ το pH. Χρησιμοποιήστε 1 κιλό για κάθε 10 τετραγωνικά μέτρα.
Με προσθήκη ασβέστη ή δολομίτη. Το ποσό του ασβέστη ή δολομίτη που απαιτείται για να περιορίσει το όξινο pH ποικίλει αναλόγως το έδαφος. Εδάφη με υψηλή οργανική ύλη και άργιλο είναι πιο ανθεκτικά στις μεταβολές του pH και απαιτούν μεγαλύτερα ποσά. Ο ασβεστόλιθος προστίθεται στο έδαφος για να αυξήσει το επίπεδο του pH, επειδή είναι ουσιαστικά ασβέστιο και το ασβέστιο αντιδρά με το νερό στο χώμα και δημιουργεί ιόντα υδροξυλίου.
Για να αυξήσετε το pH του εδάφους κατά 1,0 μονάδα:
Αμμώδες έδαφος: προσθήκη 140 γραμμαρίων περίπου του ένυδρου ασβέστη ανά τετραγωνικό μέτρο.
Αργιλώδες έδαφος: προσθήκη 280 γραμμαρίων του ένυδρου ασβέστη ανά τετραγωνικό μέτρο.
Αργιλικό πηλώδες έδαφος: προσθήκη 420 γραμμαρίων του ένυδρου ασβέστη ανά τετραγωνικό μέτρο.
Τυρφώδες έδαφος: προσθήκη 700 γραμμαρίων του ένυδρου ασβέστη ανά τετραγωνικό μέτρο.
Αναλύοντας κατά περιόδους διάφορες καλλιέργειες που εναλλακτικά μπορεί κάποιος να καλλιεργήσει, και οι οποίες δίνουν νέες προοπτικές στην ελληνική γεωργία, θα ήταν λάθος να παραλείψουμε το μύρτιλλο ή αλλιώς Blueberry. Το «ελιξίριο της ζωής» όπως το αποκαλούν, στη Ρωσία είναι μια πολύ αποδοτική όσο και ωφέλιμη καλλιέργεια τόσο για τον αγρότη όσο και για τον καταναλωτή που επωφελείται από τα ευεργετικά του συστατικά…
Tο μύρτιλλο ή «μπλούμπερρυ» όπως αναφέρεται πολλές φορές με την αγγλική του ονομασία, αποτελεί μία πολύ καλή εναλλακτική καλλιέργεια που μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλα τα σημεία της χώρας μας λόγω του ότι περιλαμβάνει ποικιλίες που έχουν μεγάλη προσαρμοστικότητα στο κλίμα και κυρίως υπάρχουν ποικιλίες που έχουν ανάγκη από περισσότερο ή λιγότερο χειμερινό ψύχος για να αναπτυχθούν και να δώσουν ικανοποιητική παραγωγή. Το μπλούμπερρυ είναι ένας θάμνος με ύψος 1,5-1,8 μέτρα ο οποίος προτιμά περιοχές με μεγάλη ηλιοφάνεια, αλλά μπορεί να ανεχθεί και την μερική σκίαση. Η επικονίαση των ανθέων του μύρτιλλου, εξασφαλίζεται με τα έντομα και κυρίως με τις μέλισσες.
Το μύρτιλλο φύεται σε μία μεγάλη ποικιλία κλίματος. Το φυτό αυτό είναι ανθεκτικό πολύ στο ψύχος, μπορεί να επιζήσει σε θερμοκρασίες -28ο C ή και χαμηλότερες ακόμη.
Το κλίμα της Ελλάδας είναι κατάλληλο για την καλλιέργεια του μπλούμπερρυ. Προσοχή χρειάζεται μόνο στην επιλογή της κατάλληλης ποικιλίας που πρέπει να καλλιεργηθεί. Στη Βόρεια Ελλάδα μπορούν να καλλιεργηθούν ποικιλίες που απαιτούν μεγαλύτερα ποσά χειμερινού ψύχους για να αρθεί ο λήθαργος των οφθαλμών τους ενώ στην Νότια Ελλάδα μπορούν να καλλιεργηθούν ποικιλίες που απαιτούν μικρότερα ποσά χειμερινού ψύχους.
Το ιδανικό έδαφος για το δενδρώδες μύρτιλλο είναι το ελαφρό αμμώδες ή χαλικώδες έδαφος που είναι πλούσιο σε οργανική ύλη, και το οποίο έχει μία ελαφρά κλίση, αλλά έχει πολύ χαμηλό ρΗ (ρΗ 4,8-5,2). Το έδαφος πρέπει να στραγγίζει καλά και να περιέχει τουλάχιστον μία περιεκτικότητα 4-5% σε οργανική ουσία.
Το μύρτιλλο δεν ανέχεται την υψηλή στάθμη του υπεδάφιου ύδατος. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο υπεδάφιος ορίζοντας του νερού να φθάνει μέχρι τα 30-40cm από την επιφάνειά του, επειδή αυτό θα είναι καταστροφικό για τα φυτά. Το ριζικό του σύστημα επειδή είναι επιφανειακό και περιορισμένης ανάπτυξης, είναι πολύ ευαίσθητο στην ασφυξία όταν το έδαφος κατακλύζεται από τα νερά.
Η καλλιέργεια του μπλούμπερρυ, απαιτεί την καλή κατεργασία του εδάφους πριν από το φύτεμα και την εγκατάσταση της καλλιέργειας.
Στην καλλιέργεια του μπλούμπερρυ χρησιμοποιούνται ορισμένα οργανικά βελτιωτικά (τύρφη, πριονίδια, κλπ) που τοποθετούνται σαν εδαφοκάλυψη στην επιφάνεια του εδάφους ή ενσωματώνονται γύρω από τα φυτά του μύρτιλλου.
Τα φυτά μπορούν να είναι σε γλάστρες, ή να είναι γυμνόριζα. Θα πρέπει κανείς να έχει υπόψη του ότι, οι ρίζες του μύρτιλλου είναι πολύ λεπτές και αποξηραίνονται πολύ εύκολα όταν ευρίσκονται απροστάτευτες στον αέρα. Οι αποστάσεις φυτεύσεως ποικίλουν από 1,5 - 2,0 m επάνω στη γραμμή φυτεύσεως και 2,4- 3,5m μεταξύ των γραμμών φυτεύσεως. Ο αριθμός των φυτών συνήθως είναι περίπου 200 φυτά/ στρέμμα.
Το μπλούμπερρυ, επειδή δεν έχει μεγάλες ανάγκες σε θρεπτικά στοιχεία μπορεί να καλλιεργηθεί σε πτωχά έως μέσης γονιμότητας εδάφη και ενώ δεν απαιτούνται μεγάλες λιπάνσεις. Στο μπλούμπερρυ, καλύτερα είναι να δίδονται τα θρεπτικά στοιχεία με ελαφρές και επαναλαμβανόμενες λιπάνσεις. Το άζωτο είναι εκείνο το θρεπτικό στοιχείο που πρέπει να χορηγείται κάθε χρόνο, ιδίως τα έτη που προβλέπεται να υπάρξει μεγάλη παραγωγή. Το αζωτούχο λίπασμα πρέπει να δίδεται λίγο πριν από την έκπτυξη των οφθαλμών. Σε αμμώδη εδάφη τα αζωτούχα λιπάσματα πρέπει να δίδονται σε δύο δόσεις, το 75% με την έκπτυξη των οφθαλμών το δε υπόλοιπο 25% μετά την πτώση των πετάλων. Το μπλούμπερρυ απορροφά το αζωτούχο λίπασμα κατά το μεγαλύτερο μέρος του υπό αμμωνιακή μορφή, σε αντίθεση με τα περισσότερα φυτά που το απορροφούν υπό νιτρική μορφή. Η θειική αμμωνία (21-0-0) χρησιμοποιείται κατά προτίμηση, όταν το ρΗ του εδάφους είναι υψηλότερο από το 5 και η ουρία εάν το ρΗ είναι χαμηλότερο από το 5.
Η καλλιέργεια του μπλούμπερρυ, απαιτεί μικρές ποσότητες φωσφόρου και καλίου. Για το φωσφόρο, καλό είναι να δίνεται πριν από τη φύτευση των δενδρυλλίων του μπλούμπερρυ. Η χρησιμοποίηση του υπερφοσφωρικού λιπάσματος κατά την εγκατάσταση του μπλούμπερρυ αποτελεί μία καλή φωσφορική λιπαντική πρακτική.
Για το κάλιο, συνιστάται η καλιούχος λίπανση να γίνεται το φθινόπωρο.
Οι ρίζες του μπλούμπερρυ, είναι λεπτές και νηματώδεις δεν έχουν απορροφητικά τριχίδια. Λόγω της επιφανειακής ανάπτυξης του ριζικού συστήματος απαιτείται, το έδαφος να έχει μία ικανοποιητική υγρασία καθ’ όλη την διάρκεια της ανάπτυξης του φυτού. Εάν δεν βρέχει πρέπει απαραιτήτως το μύρτιλλο να αρδεύεται. Το φυτό αυτό δεν ανέχεται την ξηρασία, αλλά και η περίσσεια του νερού ιδίως κατά την περίοδο της ωριμάνσεως των καρπών μπορεί να είναι καταστροφική. Έχει παρατηρηθεί το σκάσιμο των καρπών κατά την περίοδο αυτή μετά από μία έντονη βροχόπτωση. Καλή τεχνική αρδεύσεως για το μπλούμπερρυ αποτελεί το σύστημα της στάγδην άρδευσης.
Τα πρώτα τέσσερα χρόνια μετά το φύτεμα γίνεται ένα ελαφρό κλάδεμα που συνίσταται κυρίως στο «άνοιγμα» του φυτού. Μετά το πέμπτο έτος, το κλάδεμα του μπλούμπερρυ συνίσταται στην απομάκρυνση των ασθενικών, των μη παραγωγικών αλλά και των πολύ λεπτών βλαστών. Οι βλαστοί με μεγαλύτερη ηλικία θεωρούνται ότι έχουν μειωμένη παραγωγικότητα. Καλό είναι να κλαδεύεται και να απομακρύνεται ένας βλαστός σε κάθε 6 παλαιούς βλαστούς ηλικίας άνω των δύο ετών.
Η συγκομιδή των καρπών του μπλούμπερρυ είναι σταδιακή και συνήθως γίνεται με τα χέρια. Συνήθως η συγκομιδή κάθε ποικιλίας γίνεται σε 4-8 «χέρια». Επειδή το μπλούμπερρυ καλλιεργείται σε γραμμές, η μηχανική συγκομιδή του είναι εύκολη. Χρησιμοποιείται για την συγκομιδή των καρπών του ένας μηχανισμός δονήσεως ο οποίος συνοδεύεται από ένα σύστημα συλλογής των καρπών που πέφτουν.
Το κόστος εγκατάστασης ενός στρέμματος δενδρώδους μύρτιλλου υπολογίζεται σε 900-1000€/στρέμμα.
Ο καρπός του είναι ένας καρπός που διακρίνεται για την ελαφρά του περιεκτικότητα σε σάκχαρα και θερμίδες ενώ είναι πλούσιος σε φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά, είναι δε χαρακτηριστικές οι διουρητικές του ιδιότητες. Οι καρποί του είναι πλούσιοι σε υδροδιαλυτές βιταμίνες, σε κιτρικό και μηλικό οξύ, αλκαλοειδή, ανθοκυανοσίνες, σε πεντοζιδινικές βάσεις και τανίνες. Οι ουσίες αυτές έχουν αντισηπτικές, αντι-διαρροϊκές και αντι-αιμορραγικές ιδιότητες.
Πηγες
http://www.e-geoponoi.gr/2010-05-10-12-15-13/3062-m-blueberry-.html
http://www.ulterfita.herobo.com/
Τα αφεψήματα του μπλούμπερρυ (φύλλων και καρπών) έχουν χρησιμοποιηθεί από παλιά για την αντιμετώπιση της διάρροιας, της δυσπεψίας και της ναυτίας.
Οι καρποί του μπλούμπερρυ αλλά κυρίως τα φύλλα του, έχουν χρησιμοποιηθεί από την παραδοσιακή ιατρική για την αντιμετώπιση του διαβήτη. Τα φύλλα του μπλούμπερρυ έχουν την φήμη ότι προκαλούν υπογλυκαιμία όταν καταναλώνονται σαν αντιδιαβητικά αφεψήματα.Τα blueberries διαφημίζονται ως πηγή αιώνιας νιότης και οι τρέχουσες μελέτες για τα οφέλη τους στρέφονται σε αντιοξειδωτική δραστηριότητα, αντιγήρανση, πρόληψη καρκίνου, καρδιακή και εγκεφαλική λειτουργία, υγεία όρασης και ουροποιητικού συστήματος.Σε μετρήσεις που έγιναν μεταξύ 40 φρούτων και λαχανικών κατέλαβαν την 1η θέση.
Επίσης, το αφέψημα από φύλλα χάρη στη μεγάλη περιεκτικότητα γλυκοζοειδών και νεομυρτιλίνης (χρησιμοποιείται για τη θεραπεία του σακχαρώδους διαβήτη) είναι ένα ευεργετικό ρόφημα που βοηθάει στην αντιμετώπιση του προβλήματος της υψηλής συγκέντρωσης σακχάρων στο αίμα.
Οικονομικά η καλλιέργεια του blueberry είναι αποδοτική με δεδομένη την υψηλή τιμή του προϊόντος: ένα κεσεδάκι νωπών blueberries , βάρους 125 γραμμαρίων, πωλείται στη λιανική τιμή προς 5 ευρώ, ενώ οι χυμοί στοιχίζουν 3,30 ευρώ το μπουκάλι, η κομπόστα και η μαρμελάδα 6,30, η πάστα 7,60 και τα αποξηραμένα φύλλα (πίνονται ως ρόφημα) 1,5 ευρώ η συσκευασία.
Ποικιλιες
Υπάρχουν πολλές ποικιλίες βατόμουρου.Εμείς διαλέξαμε τις καλύτερες και ποιο ανθεκτικές.
Σας παρουσιάζουμε τα φυτά κατά σειρά ωρίμανσης.
Northern ποικιλίες
DUKE
Θάμνοι φθάνουν σε ύψος 130 έως 180 cm. Πρώιμη ποικιλία. Φρούτα ωριμάζουν από τα μέσα Ιουλίου. Είναι μεσαίου μεγέθους πολύ νόστιμα και τραγανά. Είναι κατάλληλα τόσο για άμεση κατανάλωση όσο και για μεταποίηση. Καρπός άριστος για τη μεταφορά και την αποθήκευση σε κατεψυγμένη κατάσταση. Πολύ άξια ποικιλία λόγω της τακτικής, υψηλής απόδοσης. Τα τελευταία χρόνια στης ΗΠΑ έχει αποδειχθεί πολύ χρήσιμη αυτή η ποικιλία για μηχανική συγκομιδή. Αντοχή σε θερμοκρασίες από -24 ° C έως -28 ° C.PATRIOT
Μια από τις πιο περιζήτητες ποικιλίες βατόμουρου.Θάμνοι 120-180 εκατοστά ύψος.
Μούρα πολύ μεγάλα 49 ρώγες / 0,25 l, πολύ νόστιμα. Αρωματικά γαλάζια φρούτα .
Πρώτη συγκομιδή με το χέρι, αργότερα η καλλιέργεια μπορεί να συγκομιστεί μηχανικά.
Φρούτα αρχίζουν να ωριμάζουν στη μέση του Ιουλίου.
Απόδοση 4,5-9 κιλά φρούτων από το θάμνο. Λόγω της αφθονίας των αποδόσεων και γρήγορη ανάπτυξη απαιτεί καλό κλάδεμα και αραίωμα. Για να φτάσουν τα φρούτα που καλλιεργούνται στο πλήρες μέγεθός τους, είναι απαραίτητη παροχή άφθονου νερού κατά τη διάρκεια της καλλιέργειας .
Πολύ υψηλή αντοχή σε παγετό από -34°C μέχρι -40°C
Κατάλληλο για ερασιτέχνες και καλλιέργειες.
BLUECROP
Η πιο γνωστή και εκτιμητή βασική ποικιλία του βατόμουρου. Θάμνους μπορεί να φτάσει 160-200 εκατοστά σε ύψος.Φρούτα μεγάλα, 65 ρώγες / 0,25 l, πολύ καλής ποιότητας.
Κατάλληλο και για μηχανική συγκομιδή (ιδίως αργότερα). Πολύ νόστιμα φρούτα, τόσο για άμεση κατανάλωση αλά και για την αποθήκευση.
Τα φρούτα ωριμάζουν από της πρώτες μέρες του Αυγούστου,
( 4-9 κιλά από το θάμνο).
Θάμνοι μεγαλώνουν γρήγορα, και σε ξηρότερα εδάφη. Μια από της πιο ανθεκτικές ποικιλίες στις ανοιξιάτικες αλλαγές καιρού .Αντοχή σε θερμοκρασίες από -28 ° C έως -34°C.
Κατάλληλο για ερασιτέχνες και καλλιέργειες.
CHANDLER
Μια νέα ποικιλία των εξαιρετικών φρούτων, που διμιουργιτικε το 1994.Φυτώ αναπτισετε γριγορα φθάνοντας σε ύψος 150 cm.Ποικιλία με εξαιρετικά μεγάλα φρούτα, τα μεγαλύτερα μεταξύ όλων των ποικιλιών ,ο διάμετρος τους υπερβαίνει συνήθως το 20 mm και ζυγίζει 2 g. Συχνά φέρει καρπούς με διάμετρο μεγαλύτερο των 25 mm. Τα μπλε φρούτα είναι πολύ γευστικά. Δεν ωριμάζουν όλα μαζί. Περίοδος ωρίμανσης διαρκεί 4-6 εβδομάδες.Η ποικιλία είναι προετοιμασμένη για περιοχές με μέτρια κρύους χειμώνες, σε προστατευμένες περιοχές .Αυτό ισχύει για τα κρύα κράτη σε όποια η Ελλάδα δεν ανοίγει. Τόσο μεγάλα, ελκυστικά φρούτα δεν παράγει καμία άλλη ποικιλία!BONUS
Ο θάμνος φτάνει σε ύψος 1,5 m. Τα μούρα ωριμάζουν στα τέλη Ιουλίου και αρχή του Αυγούστου. Μια ποικιλία με πολύ μεγάλα φρούτα, μέχρι 30 mm, νόστιμα και τραγανά, ανοιχτού μπλε χρώματος.BRIGITTA
Η ποικιλία έρχεται από την Αυστραλία.Θάμνοι αναπτύσσονται γρήγορα σε ύψους μεχρι τα 180 cm.Το Φυλλώμα ειναι σκούρο πράσινο.Δινει υψηλότερης ποιότητας καρπους. Ειναι μεγάλοα, γαλάζια, λεία, σκληρα και «τραγανα». Ιδανικα και για αποθηκευση στο ψυγειο.Τα φρουτα ωριμάζουν τελη του Αυγουστου.DARROW
Θάμνους ύψους 150 - 210 εκ. με χαρακτηριστικά μικρά σκουροπράσινα φύλλα. Φρούτα ωριμάζουν στα τέλη του Αυγούστου και αρχή του Σεπτεμβρίου. Είναι πολύ μεγάλα, ειδικά εκείνα από την πρώτη συγκομιδή (57 ρώγες /, 025 l). Ελκυστική δροσερή γεύση. Αντοχή σε θερμοκρασίες από -23 ° C έως - 28 ° C. Μια ποικιλία γνωστή και περιζήτητη. Δεν είναι κατάλληλη για μηχανική συγκομιδή.Southern ποικιλίες
STAR
Ο θάμνος είναι μεσαίου μεγέθους.Μούρα μεγάλα, μπλε, στρογγυλά και σκληρά. Πολύ νόστιμα, γλυκα, γλυκό-ξινα.
Ο περίοδος ξεκούρασης,για την καλή ανάπτυξη στην επόμενη σεζόν απαιτεί τουλάχιστον 400 ώρες θερμοκρασίας κάτω των 7 º C.
Αντοχή στο κρύο -18 ° C.
Πρώιμη ποικιλία, δοκιμάσμενη στο ζεστο κλιμα, θεωρειται αξιοπιστη. Μέχρι πρόσφατα, συνιστάται ως η σημαντικότερη ποικιλία για θερμά κλίματα.
O'NEAL
Ο θάμνος φτάνει σε ύψος 1,8 μέτρα. Ο καρπός είναι μεγάλος, γλυκός, εξαιρετικής ποιότητας έως το τέλος της συγκομιδής -μ.ο.- 5 κιλά μούρα από το θάμνο. Η σωστή απόδοση την επόμενη χρονιά απαιτεί τουλάχιστον 600 ώρες θερμοκρασίας κάτω των 7 º C κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Αντοχή στο κρύο έως -15 ° C. Ωριμάζει στις αρχές του Αυγούστου.MISTY
Ο θάμνος φτάνει σε ύψος 1,8 μέτρα. Μούρα μεσαίου και μεγάλου μεγέθους, ελαφρώς γλυκιάς γεύσης, άριστης ποιότητας, μ.ο. 6 κιλά φρούτα από το θάμνο. Η περίοδος συγκομιδής μεγαλύτερη απο'τι σε άλλες ποικιλίες. Το χειμώνα απαιτεί τουλάχιστον 250 ώρες θερμοκρασίες κάτω των 7 º C.Αντοχή στο κρύο έως -20 ° C.
OZARKBLUE
Ο γρήγορα αναπτυσσόμενες θάμνος που φτάνει σε ύψος 2μ., χρειάζεται το χειμώνα 800 ώρες κάτω από τους 7 ° C. Μια όψιμη ποικιλία. Ανθίζει 2 - 3 εβδομάδες αργότερα από ό, τι O'Neal. Ωριμάζει στα τέλη του Αυγούστου. Ώριμος θάμνος παράγει μ.ο. 7κ. μούρα, που είναι μεγάλα, έχουν φωτεινό μπλε χρώμα και μια εξαιρετική γεύση.Το pH του εδαφους
Γιατί είναι σημαντικό το pH του εδάφους
Η τιμή του pH του εδάφους είναι μία παράμετρος που θα πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη οι καλλιεργητές και οι κηπουροί. Είναι σημαντικό για την καλλιέργεια λαχανικών και φρούτων, αλλά και για τον κήπο με τα λουλούδια.
Πολλά φυτά και οργανισμοί που ζουν στο έδαφος έχουν προτίμηση σε αλκαλικό ή όξινο έδαφος. Γνωρίζοντας το pH του εδάφους που πρόκειται να καλλιεργήσετε, μπορείτε να επιλέξετε τα φυτά που έχουν περισσότερες πιθανότητες να ευδοκιμήσουν σε αυτό.
Οι ασθένειες που πλήττουν τα φυτά, έχουν τη τάση να ευημερούν σε εδάφη με συγκεκριμένες τιμές pH.
Η τιμή του pH του εδάφους, μαρτυρά το είδος των θρεπτικών συστατικών που υπάρχουν στο έδαφος.
Τι είναι το pH;
Το pH (potential Hydrogen ions) του εδάφους είναι μονάδα μέτρησης της οξύτητας ή αλκαλικότητας του εδάφους. Το pH διαβάζεται πε-χά.
Η τιμή 7,0 του pH υποδηλώνει ουδέτερο έδαφος (ούτε όξινο, ούτε αλκαλικό).
Τιμή του pH κάτω από 7,0, υποδηλώνει όξινο έδαφος.
Τιμή του pH πάνω από 7,0, υποδηλώνει αλκαλικό έδαφος.
Θρεπτικά συστατικά εδάφους σε σχέση με το pH
Η πλειοψηφία των φυτών προτιμά να αναπτύσσεται σε έδαφος που είναι ουδέτερο (pH=7) ή ελαφρά όξινο (pH<7). Ενδεικτικά αναφέρουμε:
Πολύ όξινο έδαφος (pH μικρότερο από 5,4):
Μελιτζάνα, αντίδι, πατάτα, γλυκοπατάτα, σμέουρο, ραβέντι, σέσκλα, φράουλα, καρπούζι, μύρτιλο.
Το καλύτερο pH για το μυρτιλο είναι 3,8-4,2
Μέτρια όξινο (pH μεταξύ 5,5 και 5,9):
Μήλο, βασιλικός, φασόλι, καρώτο, κιχώρι, καλαμπόκι, σκόρδα, μαϊντανός, μπιζέλια, πιπεριές, κολοκύθι, ρεπάνι, γογγύλι, σόγια, ηλίανθος, τομάτα.
Ελαφρώς όξινο (pH μεταξύ 6,0 και 6,9):
Βερίκοκο, αγκινάρα, σπαράγγια, τεύτλα, μπρόκολα, λαχανάκια Βρυξελλών, λάχανο, άνηθος, φραγκοστάφυλο, σταφύλι, λαχανίδες, μαρούλια, σινάπι, μπάμιες, κρεμμύδι, ροδάκινο, αχλάδι, σπανάκι
Αλκαλικό (7.1-8):
Κουνουπίδια, σέλινο, αγγούρι, πεπόνι, ρόδια, θυμάρι.
Το παρακάτω γράφημα, δείχνει το ποσοστό συγκέντρωσης των κυριότερων συστατικών του εδάφους σε σχέση με την τιμή pH του εδάφους.
K: Κάλιο (Potassium)
P: Φώσφορος (Phosphorus)
B: Βόριο (Boron)
N: Άζωτο (Nitrogen)
S: Θείο (Sulfur)
Cu: Χαλκός (Copper)
Zn: Ψευδάργυρος (Zinc)
Ca: Ασβέστιο (Calcium)
Mg: Μαγνήσιο (Magnesium)
Mo: Μολυβδαίνιο (Molybdenum)
Fe: Σίδηρος (Iron - Ferrum)
Mn: Μαγγάνιο (Manganese)
Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει να πούμε ότι δεν υπάρχει απλή αναλογική σχέση ανάμεσα στη συγκέντρωση Ασβεστίου, Μαγνησίου και Καλίου στο έδαφος με τις τιμές pH.
Ποιοί παράμετροι επηρεάζουν το pH του εδάφους
Η τιμή του pH του εδάφους επηρεάζεται από τα αρχικά υλικά που σχημάτισαν το έδαφος. Τα εδάφη που έχουν σχηματιστεί από αλκαλικά πετρώματα, συνήθως έχουν υψηλότερο pH. Αυτά που σχηματίστηκαν από όξινα πετρώματα έχουν χαμηλότερο pH.
Το ύψος των βροχοπτώσεων επίσης επηρεάζει την τιμή του pH στο έδαφος. Το βρόχινο νερό που περνά μέσα από το έδαφος, εκπλένει από το έδαφος βασικά θρεπτικά συστατικά όπως το ασβέστιο και το μαγνήσιο. Τα συστατικά που έχουν εκπλυθεί, αντικαθίστανται από όξινα συστατικά όπως το αλουμίνιο και ο σίδηρος. Για το λόγο αυτό, τα εδάφη που βρίσκονται σε μέρη που βρέχει πολύ είναι πιο όξινα από αυτά που βρίσκονται σε μέρη ξερικά ή που δε βρέχει πολύ.
pH και ασθένειες φυτών
Πολλές ασθένειες των φυτών οφείλονται ή επιδεινώνονται από ακραίες τιμές του pH στο έδαφος. Αυτό συμβαίνει γιατί οι ακραίες τιμές του pH κάνουν βασικά συστατικά να μην είναι διαθέσιμα στα φυτά, ή γιατί το ίδιο το έδαφος δεν είναι υγιές.
Βρείτε το pH του εδάφους
Αρχικά να πούμε ότι δεν αρκεί μόνο μία μέτρηση για να βρείτε το pH εδάφους στο χωράφι, το λαχανόκηπο ή τον κήπο. Θα πρέπει να πάρετε πολλές μετρήσεις σε διάφορα σημεία. Στον ίδιο κήπο, οι τιμές του pH του χώματος, αλλάζουν από σημείο σε σημείο. Οι αλλαγές αυτές μπορεί να οφείλονται π.χ. στο πότισμα, στην τοπική λίπανση, στα φυτά που έχουν καλλιεργηθεί, στη σκίαση. Θα πρέπει να πάρετε μετρήσεις από διάφορα σημεία και να βγάλετε τον μέσο όρο. Ο μέσος όρος, αντικατοπτρίζει το pH του εδάφους.
Ενδεικτικό pH εδάφους - Αλκαλικό ή όξινο έδαφος;
Αυτή είναι η απλούστερη και λιγότερο ακριβής μέθοδος μέτρησης. Μπορούμε όμως να την κάνουμε με υλικά που έχουμε όλοι στο σπίτι μας. Θα χρειαστείτε:
-2 μικρά πλαστικά ποτήρια
-Ξύδι
-Μαγειρική σόδα
-Νερό
Γεμίστε το πρώτο ποτήρι με ξύδι μέχρι τη μέση.
Γεμίστε το δεύτερο ποτήρι με νερό μέχρι τη μέση και διαλύστε μέσα σε αυτό 3 κουταλιές του γλυκού μαγειρικής σόδας.
Επιλέξτε το σημείο του κήπου που θέλετε να κάνετε "μέτρηση" του pH. Σκαλίστε το έδαφος. Πάρτε μία χούφτα χώμα και ρίξτε την μέσα στο ποτήρι με το ξύδι. Αφρίζει έντονα; Το έδαφός σας είναι αλκαλικό (pH>7).
Πάρτε μία χούφτα χώμα και ρίξτε την μέσα στο ποτήρι με τη σόδα. Αφρίζει έντονα; Το έδαφός σας είναι όξινο (pH<7).
Ακριβής μέτρηση του pH του εδάφους
Η ακριβής μέτρηση του pH του εδάφους γίνεται με:
Ηλεκτρονικός μετρητής pH (πεχάμετρο)
Είναι μικρές συσκευές που μοιάζουν με πολύμετρα. Έχουν ένα ηλεκτρόδιο το οποίο βυθίζουμε στο χώμα και στο πεχάμετρο μετράμε την τιμή του pH. Για την επιτυχή μέτρηση του pH του εδάφους, ακολουθήστε πιστά τις οδηγίες του κατασκευαστή.
Ταινίες μέτρησης pH
Είναι μικρές χάρτινες λωρίδες μίας χρήσης. Ανάλογα με την αλλαγή του χρώματος, βρίσκουμε και την τιμή του pH στο έδαφος. Πάντα ακολουθείτε πιστά τις οδηγίες του κατασκευαστή.
Μέτρηση σε εργαστήριο
Τέλος, μπορείτε να στείλετε δείγματα από το χώμα του κήπου σε ειδικό εργαστήριο και να λάβετε ακριβείς μετρήσεις του pH των δειγμάτων του εδάφους, αλλά και άλλων θρεπτικών συστατικών.
Πως διορθώνουμε το pH του εδάφους;
Στη συνέχεια θα αναφέρουμε κάποιες τεχνικές για να αυξήσουμε ή να μειώσουμε το pH του εδάφους. Αυτό που θα πρέπει να λάβετε υπόψη είναι ότι όλες οι τεχνικές δεν αρκεί να εφαρμοστούν μόνο μία φορά. Για να υπάρχει αποτέλεσμα, θα πρέπει να εφαρμόζονται τακτικά και να υπάρχουν ενδιάμεσες μετρήσεις. Οι όποιες τεχνικές, προσπαθούν να αντισταθμίσουν τη φυσική τάση του εδάφους σας που τείνει να γίνει αλκαλικό ή όξινο.
Πώς μειώνω το pH του εδάφους;
Η μείωση του pH του εδάφους είναι μία αργή και απαιτητική διαδικασία. Στην πραγματικότητα, η προσπάθεια μείωσης του pH του εδάφους, έρχεται σε αντίθεση με την τάση του ασβεστόλιθου που βρίσκεται στο χώμα να διαλύεται με φυσικό τρόπο και άρα να αυξάνει το pH.
Η πιο επιθετική μέθοδος για να μειώσετε το pH του εδάφους είναι να προσθέσετε πετρώδη θείο. Για να μειώσετε την τιμή του pH αμμώδους εδάφους κατά 1 μονάδα, προσθέστε 400 γραμμάρια πετρώδη θείο ανά 10 τετραγωνικά μέτρα. Για όλα τα άλλα εδάφη, η αναλογία πρέπει να είναι 1400 γραμμάρια πετρώδη θείο ανά 10 τετραγωνικά μέτρα. Εναλλακτικά, μπορείτε να προσθέσετε στο χώμα κομπόστ ή πευκοβελόνες.
Η προσθήκη κομπόστ, μειώνει πιο αργά την τιμή του pH του εδάφους, αλλά έχει το πλεονέκτημα ότι κάνει το χώμα πιο μαλακό και πλούσιο σε οργανική ύλη, άρα πιο γόνιμο.
Πώς αυξάνω το pH του εδάφους;
Η προσθήκη ασβεστόλιθου είναι η πιο απλή μέθοδος για την αύξηση του pH του εδάφους. Ο ασβεστόλιθος αποτελείται είτε από ανθρακικό ασβέστιο (κιμωλία), είτε από ανθρακικό μαγνήσιο.
Προσθέτουμε το φθινόπωρο 2,5 κιλά ασβεστόλιθο ανά 10 τετραγωνικά μέτρα, για την αύξηση του pH κατά 1 μονάδα. Ο ασβεστόλιθος απορροφάται αργά από το έδαφος.
Κάνοντας την προσθήκη το φθινόπωρο εκμεταλλευόμαστε τις βροχές και δίνουμε την ευκαιρία στο χώμα να απορροφήσει τον ασβεστόλιθο μέχρι τις αρχές τις άνοιξης που ξεκινά η καλλιεργητική περίοδος.
Με προσθήκη στάχτης ξύλου. Η στάχτη ξύλου, ενεργεί πολύ γρήγορα. Θέλει λίγη γιατί ανεβάζει πολύ το pH. Χρησιμοποιήστε 1 κιλό για κάθε 10 τετραγωνικά μέτρα.
Με προσθήκη ασβέστη ή δολομίτη. Το ποσό του ασβέστη ή δολομίτη που απαιτείται για να περιορίσει το όξινο pH ποικίλει αναλόγως το έδαφος. Εδάφη με υψηλή οργανική ύλη και άργιλο είναι πιο ανθεκτικά στις μεταβολές του pH και απαιτούν μεγαλύτερα ποσά. Ο ασβεστόλιθος προστίθεται στο έδαφος για να αυξήσει το επίπεδο του pH, επειδή είναι ουσιαστικά ασβέστιο και το ασβέστιο αντιδρά με το νερό στο χώμα και δημιουργεί ιόντα υδροξυλίου.
Για να αυξήσετε το pH του εδάφους κατά 1,0 μονάδα:
Αμμώδες έδαφος: προσθήκη 140 γραμμαρίων περίπου του ένυδρου ασβέστη ανά τετραγωνικό μέτρο.
Αργιλώδες έδαφος: προσθήκη 280 γραμμαρίων του ένυδρου ασβέστη ανά τετραγωνικό μέτρο.
Αργιλικό πηλώδες έδαφος: προσθήκη 420 γραμμαρίων του ένυδρου ασβέστη ανά τετραγωνικό μέτρο.
Τυρφώδες έδαφος: προσθήκη 700 γραμμαρίων του ένυδρου ασβέστη ανά τετραγωνικό μέτρο.
Αναλύοντας κατά περιόδους διάφορες καλλιέργειες που εναλλακτικά μπορεί κάποιος να καλλιεργήσει, και οι οποίες δίνουν νέες προοπτικές στην ελληνική γεωργία, θα ήταν λάθος να παραλείψουμε το μύρτιλλο ή αλλιώς Blueberry. Το «ελιξίριο της ζωής» όπως το αποκαλούν, στη Ρωσία είναι μια πολύ αποδοτική όσο και ωφέλιμη καλλιέργεια τόσο για τον αγρότη όσο και για τον καταναλωτή που επωφελείται από τα ευεργετικά του συστατικά…
Tο μύρτιλλο ή «μπλούμπερρυ» όπως αναφέρεται πολλές φορές με την αγγλική του ονομασία, αποτελεί μία πολύ καλή εναλλακτική καλλιέργεια που μπορεί να καλλιεργηθεί σε όλα τα σημεία της χώρας μας λόγω του ότι περιλαμβάνει ποικιλίες που έχουν μεγάλη προσαρμοστικότητα στο κλίμα και κυρίως υπάρχουν ποικιλίες που έχουν ανάγκη από περισσότερο ή λιγότερο χειμερινό ψύχος για να αναπτυχθούν και να δώσουν ικανοποιητική παραγωγή. Το μπλούμπερρυ είναι ένας θάμνος με ύψος 1,5-1,8 μέτρα ο οποίος προτιμά περιοχές με μεγάλη ηλιοφάνεια, αλλά μπορεί να ανεχθεί και την μερική σκίαση. Η επικονίαση των ανθέων του μύρτιλλου, εξασφαλίζεται με τα έντομα και κυρίως με τις μέλισσες.
Το μύρτιλλο φύεται σε μία μεγάλη ποικιλία κλίματος. Το φυτό αυτό είναι ανθεκτικό πολύ στο ψύχος, μπορεί να επιζήσει σε θερμοκρασίες -28ο C ή και χαμηλότερες ακόμη.
Το κλίμα της Ελλάδας είναι κατάλληλο για την καλλιέργεια του μπλούμπερρυ. Προσοχή χρειάζεται μόνο στην επιλογή της κατάλληλης ποικιλίας που πρέπει να καλλιεργηθεί. Στη Βόρεια Ελλάδα μπορούν να καλλιεργηθούν ποικιλίες που απαιτούν μεγαλύτερα ποσά χειμερινού ψύχους για να αρθεί ο λήθαργος των οφθαλμών τους ενώ στην Νότια Ελλάδα μπορούν να καλλιεργηθούν ποικιλίες που απαιτούν μικρότερα ποσά χειμερινού ψύχους.
Το ιδανικό έδαφος για το δενδρώδες μύρτιλλο είναι το ελαφρό αμμώδες ή χαλικώδες έδαφος που είναι πλούσιο σε οργανική ύλη, και το οποίο έχει μία ελαφρά κλίση, αλλά έχει πολύ χαμηλό ρΗ (ρΗ 4,8-5,2). Το έδαφος πρέπει να στραγγίζει καλά και να περιέχει τουλάχιστον μία περιεκτικότητα 4-5% σε οργανική ουσία.
Το μύρτιλλο δεν ανέχεται την υψηλή στάθμη του υπεδάφιου ύδατος. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει ο υπεδάφιος ορίζοντας του νερού να φθάνει μέχρι τα 30-40cm από την επιφάνειά του, επειδή αυτό θα είναι καταστροφικό για τα φυτά. Το ριζικό του σύστημα επειδή είναι επιφανειακό και περιορισμένης ανάπτυξης, είναι πολύ ευαίσθητο στην ασφυξία όταν το έδαφος κατακλύζεται από τα νερά.
Η καλλιέργεια του μπλούμπερρυ, απαιτεί την καλή κατεργασία του εδάφους πριν από το φύτεμα και την εγκατάσταση της καλλιέργειας.
Στην καλλιέργεια του μπλούμπερρυ χρησιμοποιούνται ορισμένα οργανικά βελτιωτικά (τύρφη, πριονίδια, κλπ) που τοποθετούνται σαν εδαφοκάλυψη στην επιφάνεια του εδάφους ή ενσωματώνονται γύρω από τα φυτά του μύρτιλλου.
Τα φυτά μπορούν να είναι σε γλάστρες, ή να είναι γυμνόριζα. Θα πρέπει κανείς να έχει υπόψη του ότι, οι ρίζες του μύρτιλλου είναι πολύ λεπτές και αποξηραίνονται πολύ εύκολα όταν ευρίσκονται απροστάτευτες στον αέρα. Οι αποστάσεις φυτεύσεως ποικίλουν από 1,5 - 2,0 m επάνω στη γραμμή φυτεύσεως και 2,4- 3,5m μεταξύ των γραμμών φυτεύσεως. Ο αριθμός των φυτών συνήθως είναι περίπου 200 φυτά/ στρέμμα.
Το μπλούμπερρυ, επειδή δεν έχει μεγάλες ανάγκες σε θρεπτικά στοιχεία μπορεί να καλλιεργηθεί σε πτωχά έως μέσης γονιμότητας εδάφη και ενώ δεν απαιτούνται μεγάλες λιπάνσεις. Στο μπλούμπερρυ, καλύτερα είναι να δίδονται τα θρεπτικά στοιχεία με ελαφρές και επαναλαμβανόμενες λιπάνσεις. Το άζωτο είναι εκείνο το θρεπτικό στοιχείο που πρέπει να χορηγείται κάθε χρόνο, ιδίως τα έτη που προβλέπεται να υπάρξει μεγάλη παραγωγή. Το αζωτούχο λίπασμα πρέπει να δίδεται λίγο πριν από την έκπτυξη των οφθαλμών. Σε αμμώδη εδάφη τα αζωτούχα λιπάσματα πρέπει να δίδονται σε δύο δόσεις, το 75% με την έκπτυξη των οφθαλμών το δε υπόλοιπο 25% μετά την πτώση των πετάλων. Το μπλούμπερρυ απορροφά το αζωτούχο λίπασμα κατά το μεγαλύτερο μέρος του υπό αμμωνιακή μορφή, σε αντίθεση με τα περισσότερα φυτά που το απορροφούν υπό νιτρική μορφή. Η θειική αμμωνία (21-0-0) χρησιμοποιείται κατά προτίμηση, όταν το ρΗ του εδάφους είναι υψηλότερο από το 5 και η ουρία εάν το ρΗ είναι χαμηλότερο από το 5.
Η καλλιέργεια του μπλούμπερρυ, απαιτεί μικρές ποσότητες φωσφόρου και καλίου. Για το φωσφόρο, καλό είναι να δίνεται πριν από τη φύτευση των δενδρυλλίων του μπλούμπερρυ. Η χρησιμοποίηση του υπερφοσφωρικού λιπάσματος κατά την εγκατάσταση του μπλούμπερρυ αποτελεί μία καλή φωσφορική λιπαντική πρακτική.
Για το κάλιο, συνιστάται η καλιούχος λίπανση να γίνεται το φθινόπωρο.
Οι ρίζες του μπλούμπερρυ, είναι λεπτές και νηματώδεις δεν έχουν απορροφητικά τριχίδια. Λόγω της επιφανειακής ανάπτυξης του ριζικού συστήματος απαιτείται, το έδαφος να έχει μία ικανοποιητική υγρασία καθ’ όλη την διάρκεια της ανάπτυξης του φυτού. Εάν δεν βρέχει πρέπει απαραιτήτως το μύρτιλλο να αρδεύεται. Το φυτό αυτό δεν ανέχεται την ξηρασία, αλλά και η περίσσεια του νερού ιδίως κατά την περίοδο της ωριμάνσεως των καρπών μπορεί να είναι καταστροφική. Έχει παρατηρηθεί το σκάσιμο των καρπών κατά την περίοδο αυτή μετά από μία έντονη βροχόπτωση. Καλή τεχνική αρδεύσεως για το μπλούμπερρυ αποτελεί το σύστημα της στάγδην άρδευσης.
Τα πρώτα τέσσερα χρόνια μετά το φύτεμα γίνεται ένα ελαφρό κλάδεμα που συνίσταται κυρίως στο «άνοιγμα» του φυτού. Μετά το πέμπτο έτος, το κλάδεμα του μπλούμπερρυ συνίσταται στην απομάκρυνση των ασθενικών, των μη παραγωγικών αλλά και των πολύ λεπτών βλαστών. Οι βλαστοί με μεγαλύτερη ηλικία θεωρούνται ότι έχουν μειωμένη παραγωγικότητα. Καλό είναι να κλαδεύεται και να απομακρύνεται ένας βλαστός σε κάθε 6 παλαιούς βλαστούς ηλικίας άνω των δύο ετών.
Η συγκομιδή των καρπών του μπλούμπερρυ είναι σταδιακή και συνήθως γίνεται με τα χέρια. Συνήθως η συγκομιδή κάθε ποικιλίας γίνεται σε 4-8 «χέρια». Επειδή το μπλούμπερρυ καλλιεργείται σε γραμμές, η μηχανική συγκομιδή του είναι εύκολη. Χρησιμοποιείται για την συγκομιδή των καρπών του ένας μηχανισμός δονήσεως ο οποίος συνοδεύεται από ένα σύστημα συλλογής των καρπών που πέφτουν.
Το κόστος εγκατάστασης ενός στρέμματος δενδρώδους μύρτιλλου υπολογίζεται σε 900-1000€/στρέμμα.
Ο καρπός του είναι ένας καρπός που διακρίνεται για την ελαφρά του περιεκτικότητα σε σάκχαρα και θερμίδες ενώ είναι πλούσιος σε φυτικές ίνες και αντιοξειδωτικά, είναι δε χαρακτηριστικές οι διουρητικές του ιδιότητες. Οι καρποί του είναι πλούσιοι σε υδροδιαλυτές βιταμίνες, σε κιτρικό και μηλικό οξύ, αλκαλοειδή, ανθοκυανοσίνες, σε πεντοζιδινικές βάσεις και τανίνες. Οι ουσίες αυτές έχουν αντισηπτικές, αντι-διαρροϊκές και αντι-αιμορραγικές ιδιότητες.
Πηγες
http://www.e-geoponoi.gr/2010-05-10-12-15-13/3062-m-blueberry-.html
http://www.ulterfita.herobo.com/
